19. පුන්චි දුව

ගහක් යට නැවතිලා
දොඩම් ගෙඩියක් අහුලගෙන
පෘථිවියේ හැඩ රුව බලන්නී.


වක්කඩේ ළඟ
ඈඳිගෙන
ගලාගෙන යන සතුටට
සෙමින් රහසක් කියන්නී.


ගේ ළඟින්
බඩුමළු උස්සාගෙන
සිරීපාදෙට පයින් යන
පුන්චි සමනළුන් දෙස බලා හිඳ
මහන්සි දැයි අසන්නී.


සියොලඟ ම දූලි ගාගෙන
වැලි ගොඩේ බත් උයන
යහළු යෙහෙළියන් ළඟට
අත් දෙකෙන් ගෙනියන්ට
පොතෙත් නැති
පතෙත් නැති
අලුත් සෙල්ලමක් ගැන හිතන්නී.


මල් ගහක් ළඟ 
ඔහේ හිටගෙන
පුන්චි අත් දෙකෙන් අම්මාට
පරනොවන මලක් හොයන්නී.


ඩහදිය වරුෂාවට
තෙමිලා ඇවිත්
පිට්ටනියේ පිල මත වාඩි වුණ
අයියා ළඟින් හිටගෙන
ගහක් සේ අත් විදා
හෙවණ දැයි අසන්නී.


ලෝක ගෝලය මම
වැඩ ඇරී ඇවිත්
රැ දෙගොඩ හරියේ
උඹේ පොත් මේසෙ මැද ගුලි වුණ.
සඳක් වගේ මා වටේ
කැරකෙන්නීය දුව නුඹ
ප්ලාස්ටික් භූමිය හැමදා ම මෙලෙක් කර කර


මගේ පුන්චි තණකොළපෙත්තී
මේ තරම් සතර පෙර නිමිති
දකින්නී නුඹ
කියන් කිවිඳියක් වෙන්ටවද ?
පිරිත් පැන් ඉස
හිඳුණු සාගර ගන්ගා
ආදරෙන් පුරවන